9 Şubat 2013 Cumartesi

YİNE “TÜRKİYE TÜRKLÜĞÜ” ÜZERİNE… / Ataol Behramoğlu




       Bu sütunda 2006 yılının 8-15-22 Nisan tarihlerinde, demek ki yaklaşık yedi yıl önce, “Türkiye Türklüğünü Parçalamak” ortak başlığı ile üç yazım yayınlandı…
     İnternet dosyamı taradım…  Aynı konuda “Türkiyeli Kürtlerin Çıkmazı”(08.01.05), “Türklük Konusunda”(17.07.10) başlıklı iki yazı daha yayınlamışım…
     “Cumartesi Yazıları”mı yayınladığım kitaplarıma göz attım…”Kimliğim:İnsan” da  ikisi de 1995 tarihli “”Kürtler ve Türkler”,”Grekler ve Kürtler” başlıklı yazılarımı, daha sonraki kitaplarımdan “Gerçeklik Duygusunun Kaybolması”nda, ikisi de 1999 tarihli “Milliyetçilik Üzerine” ve  “Yine Milliyetçilik Üzerine” adlı yazılarımı gördüm…
      “Yeni Ortaçağın Saldırısı” adlı kitabımın “Omurgasız” başlıklı bölümünde yer alan “Yurtseverlik Duygusu Nedir?”, “Ulusal Gurur ve Sömürge Aydını” vb. adlı yazılarım da  yine aynı konuyla, yani ulus, ulusçuluk,uluslaşma,  etnik aidiyet vb.. konularıyla ilişkili…
     Karşımıza bu gün de olanca güncelliğiyle çıkan, zaten hep karşımızda olan bu konular üzerinde demek ki epeyce kafa yormuşum, şu anda da yormakta olduğum gibi…
        Bu gün yeni bir yazı yazmak yerine, yukarıdaki yazılardan birini, özellikle de “Türkiye Türklüğünü Parçalamak” başlıklı üç yazıdan ilkini yayınlamayı düşünüyordum.  Fakat merak eden okur nasıl olsa arayıp bulacaktır. Bunu yapmaktansa, son günlerdeki hararetli tartışmalar ortamında düşündüklerimin kısa bir özetini yapmanın daha doğru olacağına karar verdim…

                 ***                                   ***                        ***
  Öncelikle, bir konu, bir söz, bir olgu bu kadar mı saptırılarak neredeyse karşıtına dönüştürülmek istenir…
    Bir iki gün önce, gazetesinin de kendisinin de adını anmaya değer görmediğim bir köşe yazarı, aklınca hem nalına hem mıhına vuruyor görünerek sayın Birgül Ayman’ı da,  Türkiye’nin yerlisi olma iddiasıyla kendisi gibi olmadığını düşündüklerine “haddinizi bilin” tehdidini savuran BDP milletvekilini de  aynı kefeye koyarak eleştiriyordu…
    Söz konusu BDP milletvekili, sonradan özür dilemiş olsa da, yaptığı şey ırkçılığın, uluslaşma olgusundan ve Türkiye gerçekliğinden habersizliğin dik alâsıdır…  Sayın Ayman’ın söylediği ise,- insan bu açıklamayı bininci kez yapıyor olmaktan neredeyse  utanç duyuyor-  uluslaşma öncesi bir toplumsal kimlikle, ulusun, ulusal kimliğin aynı şey olamayacağıdır…
      İçlerinde arkadaşlarım da olan bazı başkalarına göre , sayın Ayman Meclis’te böyle konuşmamalıymış? Neden? Bir ülkenin parlamentosu, farklı ve karşıt görüşlerden de olsa, belli kavrayış düzeyine sahip insanların bulunduğu yer değil midir? Fakat başbakan düzeyinden daha  aşağılara  doğru görüp tanık olduklarımız, bu eleştiriyi yapanları ne yazık ki haklı çıkarıyor…

                   ***                                ***                             ***
“Türkiye Türklüğü” konusuna dönüyorum… Etnik kimliklerin bir sentezi ve  ırksal çağrışımlarının önünü kesen  bir kavram olarak, bu söz bana daha birleştirici görünmeye devam ediyor… Şöyle de söyleyebilirdim: “Türk” sözünü “Türkiye Türklüğü” olarak anlamalıyız…  “Türkçe” ise, zaten Türkiye Türkçesidir…  Bu kavramların çevresinde birleşmek, Türkçenin kökenlerini, Türkiye Türklüğünün soydaş akrabalıklarını yadsımak değildir. Ama biz bir ulussak; bu ulusun bütün bileşenlerinin, tarihsel, kültürel, coğrafi, ekonomik vb… ortaklıklarının bütünü demek olan ulusal kimlik, elbette etnik kimliklerin, soydaş vb. akrabalıkların üstünde olmalıdır ve öyledir de…  Türkiye  Türkçesi ise, sözünü ettiğim yazılarımda ve katıldığım söyleşi ve konferanslarda yeri geldikçe dile getirdiğim gibi,ulusun ortak dili olmayı her hangi bir zorlamayla değil, yüzlerce yıllık gelişimiyle ve bu gün ulaşmış olduğu evrensel düzeyle kanıtlamış, hak etmiştir…

                      ***                                       ***                        ***

Sayın Birgül Ayman Güler’in bir cümlesi, sağ sol Türk Kürt ayrımı gözetmeksizin söylüyorum, bir turnusol kâğıdı gibi, parlamento içi ve parlamento dışı entelektüel düzeyimizi, aydın  kalitemizi açığa çıkardı… Ne yazık ki çok iyimser değilim..Ama kötümser de değilim…  

Ataol Behramoğlu/Cumartesi Yazıları/090213

ataolb@cumhuriyet.com.tr

Yazılı medyada yazarın izni olmadan yayınlanamaz..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.